اصلاح طلب عزیزم!شجاعت روزنامه نگار و سر پیچی از حکم دادگاه، برای منافع شهروندان با ارزش است نه برای حراست از دیکتاتورها!

آقای قاضیان، روزنامه نگار وقتی باید در مقابل قانون بایستاد که  بخواهد از منافع جامعه دفاع کند، نه از منافع دیکتاتور...! 

 آقای قاضیان، از کی حریم قایل شدن برای دورویی و دغل کاری سیاستمداران، زیربنای اخلاق روزنامه نگاری محسوب می شود!؟ 

اصلاح طلبانی که بی شرمانه، اخلاق و شرافت روزنامه نگاری را به معنای حراست از منافع جنایکتاران در قدرت می دانند...!

برنامه صدای آمریکا با حضور نیک آهنگ کوثر، درباره انتشار فایل صوتی گفتگو با مهدی هاشمی را در انتهای این نوشته می بینید.

در این برنامه، اقای حسین قاضیان حضور داشت، ایشان که از نزدیکان اصلاح طلبان است و در دولت خاتمی، مشاور دولت بوده است، به شکلی غیر اخلاقی به نیک آهنگ حمله کرد، که البته نکات مهم آن به قرار زیر است:

حسین قاضیان حرف از اخلاق می زند، اما جلوی همه، دروغ می گوید و به نیک آهنگ تهمت دروغ می زند که نیک آهنگ با مهدی هاشمی زد و بند اقتصادی داشته است!

-          در دقیقه 25 حسین قاضیان می گوید شرافت روزنامه نگاری به ما حکم می کند در مقابل قانون بیایستیم و مثلا سورس خود را به دادگاه معرفی نکنیم! 

این مقابل قانون ایستادن، جایش اینجا نیست! ایشان سوراخ دعا گم کرده اند! 

صد البته که بارها شده در کشورهای دمکراتیک، روزنامه نگاران در مقابل حکم دادگاه ایستاده اند و مثلا سورس خود را در دفتر رییس جمهور آن کشور، لو نداده اند. چرا که اگر مثلا اگر سورس خود را لو می دادند، دیگر به اطلاعات بعدی دست پیدا نمی کردند، در حقیقت این روزنامه نگارانی که از قانون سرپیچی کرده اند، هدفشان حفظ منافع شهروندان بوده است.

اما اگر نیک آهنگ در اینجا از دستور دادگاه سر پیچی می کرد و نوار مکالماتش با مهدی هاشمی را ارایه نمی کرد، در حقیقت منافع یک جنایتکاری به نام مهدی هاشمی را حفظ کرده بود...! 

-          چرا حسین قاضیان، تلاش می کند که ضبط صدای سیاستمداران را چیز بدی قلمداد کند؟! سیاستمداری که زندگی میلیونها انسان در دستان اوست (مانند رفسنجانی) دیگر حریم خصوصی ندارد، بلکه او با هر قدمش، می تواند زندگی بسیاری را تحت شعاع قرار دهد.

آن سیاستمداری که در خفا یک چیز می گوید و در جلوی دوربین یک چیز دیگری می گوید، یک فرد دغلباز است، آن فرد دغلباز باید رسوا شود. عجبا که حسین قاضیان تلاش می کند افشای سیاستمداران را کار غیر اخلاقی جلوه دهد. 

-          آقای قاضیان به (دقیقه 25) به اعتماد مردم به روزنامه نگاران اشاره می کند و می گوید نباید اعتماد مردم به روزنامه نگاران آسیب ببیند، وقتی که نیک آهنگ صدای یک سیاستمدار را ضبط می کند، اعتماد مردم به قشر روزنامه نگار آسیب می بیند.  

این حرف غلطی است، اعتماد مردم وقتی به روزنامه نگاران آسیب می بیند که خبرنگار، سعی در لاپوشانی کند و چشم بر واقعیت ببندد، واقعیت را منتشر نکند و الی آخر. 

-          نکته بامزه اینجاست، ایشان اینگونه القا می کنند که نیک آهنگ به عنوان یک روزنامه نگار، باید از مهدی هاشمی،  حمایت کند و حتی به زندان برود، اما از دستور دادگاه سرپیچی کند...! یادمان باشد، این مهدی هاشمی،  فرزند یکی از سران رژیم که در دادگاه به دلیل شکنجه به پرداخت خسارت محکوم شده (منبع: گاردین)، 

-          در دقیقه 26، حسین قاضیان دروغ و دغل بازی اصلاح طلبانه خود را به نمایش می گذارد، او  سعی می کند کارمند بودن نیک آهنگ در سازمان بهینه سازی مصرف سوخت (که مهدی هاشمی رییس آن بوده) را به شکل یک رابطه غیر مشروع مالی جا بزند و از آن به نام «شراکت» نام می برد، او طوری وانمود می کند که نیک آهنگ با مهدی هاشمی زد و بندی داشته است...!! سوال اینجاست، کجای کار نیک آهنگ در کارهای مهدی هاشمی ذینفع اقتصادی بوده است؟!

توجه به دو نکته، جالب است:

-          نیک آهنگ کارمند سازمان مذکور بوده است. میلیونها ایرانی دیگر نیز کارمند ارگان های دولتی هستند. این کجایش به معنی زد و بند غیر قانونی است؟!

-          این در حالی است که حسین قاضیان، خود مشاور دولت خاتمی بوده و ارتباط نزدیکی با  رژیم داشته است...!! باید از ایشان پرسید، اگر کارمند بودن نیک آهنگ در وزارت نفت، او را شریک دزدی مهدی هاشمی می کند (!!)، سمت بالای او چون مشاور دولت خاتمی، او را در چه مقامی قرار می دهد!؟ 

-          در دقیقه 58، آقای قاضیان می گویند که هیچ روزنامه نگار خوشنامی حاضر نیست منبع خود را افشا کند! آقای قاضیان گویا فراموش کرده اند که مهدی هاشمی، یک منبع نیست، یک سیاستمدار است که درباره آینده ایران تصمیم می گیرد، و در حال اظهار نظر درباره آینده ایران است.

چرا باید مردم ایران غریبه باشند و نفهمند و ندانند که مهدی هاشمی چه می گوید؟!