مقایسه تطبیقی انتخابات در ایران و فرانسه

این نوشته در سایت وزین خودنویس انتشار یافته است. 

چگونه است که در ایران، تنها افراد فاسد و جنایت پیشه فرصت می یابند نامزد انتخابات شوند؟ جای این افراد، گوشه زندان است، نه اینکه بر کرسی نمایندگی تکیه کنند. هدف از برگزاری انتخابات، تعیین نمایندگانی برای نظارت بر کار صاحبان قدرت است، نه اینکه از میان بادمجان دور قاب چین های وابسته به  صاحبان قدرت و معتقد به ولایت فقیه، یک نفر را به عنوان نماینده انتخاب کنند.

 سوال اساسی، چرا یک کشور اروپایی، مثلا فرانسه، که مثلا نفت ندارد، به چنین سطح رفاهی دست می یابد، ولی مردم کشور ثروتمندی در ایران، اینچنین در فقر و فلاکت روزگار را سپری می کنند؟

برای درک این موضوع، به مقایسه انتخابات در ایران و  فرانسه  می پردازیم، تا مشخص شود که علت چیست.

ابتدا نگاهی به انتخابات در ایران و فرانسه می اندازیم:

آزادی نامزدی در ایران و فرانسه:

در ایران، تنها افرادی که وابسته به ولایت فقیه هستند، فرصت این را می یابند تا نامزد انتخابات شوند. یعنی تمامی افرادی که منتقد این نظام و فساد بسیار گسترده در آن هستند، توسط شورای نگهبان فیلتر می شوند.  

اما در فرانسه، هر شهروندی که بالای هژده سال سن داشته باشد، می تواند نامزد شود. (منبع)

حاصل فیلتری که شورای نگهبان بر انختابات می گذارد، این می شود که به صورت پیش فرض، تعدادی از افراد فاسد و سفله، که وابسته به رهبر هستند و معمولا سابقه فساد های گوناگون را دارند، می توانند نامزد انتخابات شوند.

در حقیقت، افرادی در ایران فرصت نامزد شدن را می یابند، که در فرانسه، پلیس آنها را به علت فساد و جنایت، دستگیر کرده و معمولا گوشه زندان هستند...!

نظارت بر انتخابات:

در ایران، به راحتی در نتیجه انتخابات دست می برند، مثلا دور دوم انتخاب احمدی نژاد.

در حالی که در فرانسه، نظارت سالم و صحیحی بر انتخابات است.

آزادی قبل از انتخابات، و انتخاب آگاهانه مردم:

در ایران، مطبوعات و رسانه آزادی وجود ندارد، و شهروندان ایران این فرصت را نمی یابند تا روزنامه نگاران و دیگران در فضای آزاد، نامزدها را نقد کنند.

در فرانسه، مطبوعات آزاد هستند تا هر جور که می خواهند، نمایندگان را نقد کنند. در نتیجه شهروندان فرانسوی با چشمانی باز و آگاهانه، نماینده خود را بر می گزینند.

حال حاصل انتخابات در ایران و فرانسه را مقایسه می کنیم:

نگاهی به عملکرد نمایندگان در ایران:

-        نمایندگان مجلس، جماعتی فاسد، فاقد دانش مدیریت، فاقد آگاهی لازم برای مدیریت جامعه هستند، آنها تنها تلاش می کنند با تملق گویی از رهبر، جایگاه خود را حفظ کنند.

-        وظیفه نمایندگان است تا بر کار قوه مجرییه نظارت کند، و اطمینان حاصل کند که تصمیمات اخذ شده، تصمیمات درست و صحیحی است. اما این نمایندگان فاسد، با دریافت رشوه از مدیران فاسد رژیم، چشم خود را بر روی مدیریت غلط می بندند، و یا اصلا به دلیل نداشتن دانش، قادر به نظارت نیستند. مثلا می بینیم که در ماجرای اختلاس سه هزار میلیارد تومانی، پای نمایندگان مجلس نیز به وسط کشیده می شود، و می بینم آنها نیز در این فساد، شریک هستند.

-        این نمایندگان، جماعتی فاسد هستند که  به جای نظارت بر کار قوه مجریه و جلوگیری از فساد، خود بخشی از فساد هستند. نمایندگان مجلس در ایران، خود در زمین خواری، رشوه گرفتن و یا هزاران فساد دیگر، گوی سبقت را از قوه مجریه دزدیده اند..!

-        نمایندگان مجلس در ایران، خود چون تیغ سانسور، بر سر مردم هستند، و با تصویب قوانین مخالف آزادی، در لگدمال کردن آزادی شهروندان، نقش جدی بر عهده دارند.

-        این افراد سفله و فاسد، به جای حمایت از اقشار سرکوب شده جامعه، چون اقلیت های مذهبی، زنان و ...، با تصویب قوانین سرکوب گرانه، خود در نقش سرکوب گر ظاهر می شوند.

نگاهی به عمکلرد نمایندگان در فرانسه:

-        نمایندگان مجلس در فرانسه حامی اقشار سرکوب شده جامعه هستند. کافیست کسی برای سرکوب همجنس گرایان یا زنان اقدامی کند، تا نمایندگان مجلس، چون پتک بر سر او فرود آیند!

-        نمایندگان مجلس در فرانسه، با دقت هر چه تمامتر، بر کار قوه مجریه نظارت می کنند، و مراقب هستند که مبادا این قوه، آزادی شهروندان را زیر پا گذارد و مثلا یک روزنامه را ببندد.

-        نمایندگان مجلس در فرانسه، با فساد در قوه مجریه به شدت مبارزه می کنند، و اگر فسادی ملاحظه کنند، آنرا افشا کرده و با شدت با فرد خاطی برخورد می کنند. اینگونه است که فساد در فرانسه بسیار اندک است، ولی در ایران غوغا می کند!

با توجه به نکات ذکر شده در بالا، می توان به راحتی دید که علت تیره روزی ایرانیان، و فقری که بر جامعه حاکم است، نبود انتخابات آزاد در ایران است. انتخاباتی که اکنون رژیم برگزار می کند، در حقیقت، یک خیمه شب بازی مضحک و سیرک ابلهانه است.

هدف از برگزاری انتخابات، تعیین نمایندگانی برای نظارت بر کار صاحبان قدرت است، نه اینکه از میان بادمجان دور قاب چین های صاحبان قدرت و معتقد به ولایت فقیه، یک نفر را به عنوان نماینده انتخاب کنند.

کشور فرانسه و مردمش به این درجه رفاه دست یافته اند، چون در این کشور انتخابات آزاد برگزار می شود، و در حقیقت، حاکمیت کشور در اختیار شهروندان این کشور است، نه اینکه یک دیکتاتور، به نام ولی فقیه، بر کشور حکم براند، و افراد منتخب او بتوانند یک مراسم خیمه شب بازی با نام انتخابات راه بیاندازند.  

نگرش خامنه ای به شهروندان ایران چیست؟! / چرا رژیم جمهوری اسلامی قابلیت اصلاح ندارد؟

این مقاله در خودنویس منتشر گردیده است و اینجا بازنشر می گردد. 

برای فعالیت سیاسی، ابتدا باید راه و روش خود را مشخص کنیم و این انتخاب باید آگاهانه باشد. از این رو لازم است تا به دقت بررسی شود که آیا این رژیم قابلیت اصلاح را دارد؟ برای پاسخ به این سوال، لازم است تا نگرش این رژیم مورد بررسی واقع شود.

این سوال ساده و بنیادینی است که هر کنشگر سیاسی می بایست از خود بپرسد. آیا باید برای تغییر شرایط و بهبود وضع اسفناک کنونی کشورمان، برای اصلاح این رژیم تلاش کنیم و یا اینکه تلاش خود را معطوف به سرنگونی رژیم نماییم؟

برای پاسخ به این سوال، می بایست به سراغ جهانبینی سران رژیم رفت، و به این پرسش پاسخ داد که براستی، نگاه آنها به دنیای اطراف و شهروندان ایرانی چگونه است؟!

آیا ما مایل هستیم که ارزش های غربی و «اروپا-محور» همچون آزادی بیان و اندیشه، دمکراسی، حاکمیت قانون، سکولاریسم، برابری شهروندان و تضمین عدالت را برای ایرانمان به ارمغان آوریم؟ یا اینکه با شیوه ای که هم اکنون کشورمان اداره می شود، قناعت کرده و از آن راضی هستیم!

راه سومی وجود ندارد، یا به دنبال آزادی و دمکراسی هستیم، یا می‌خواهیم به همین منجلاب کنونی رضایت دهیم.

برای اینکه ببینیم تفاوت این دو شیوه در کجا است، می‌بایست بنیان های فکری این دو شیوه را بشناسیم و در این نوشته کوتاه، سعی می‌کنم تا به مقایسه تطبیقی اقدام نموده و سعی خواهم نمود تا تفاوت یک سیاستمدار/نظریه پرداز غربی و یک سیاستمدار/نظریه پرداز سیاسی در رژیم جمهوری اسلامی را به نمایش بگذارم.  

تفاوت نگرش: سنگ بنای لیبرالیسم بر تضمین «ازادی» و «برابری» بنا نهاده شده است.

نظریه پرداز و یا حتی سیاست مدار غربی متمایل به لیبرالیسم، نگرش خود را بر اساس «فردیت» بنا نهاده، و در این نگرش، هر انسانی به صرف انسان بودنش، از کرامت انسانی برخوردار است، و هر فردی، از حقوق انسانی مشخصی برخوردار است. هدف این نگرش، تضمین دست یابی تک کت شهروندان به حقوق انسانی و آزادی های فردی است. به دیگر عبارت، هنجارها و قوانین جامعه به شکلی تدوین می شوند تا آزادی های «هر فرد» به شکل حداکثری تضمین گردد.

به این دلیل است که می بینیم تنها مرزی که برای آزادی های فرد در تفکر غربی معطوف به لیبرالیسم وجود دارد، ضایع شدن حقوق دیگران است، یعنی تا زمانی که یک نفر آزادی دیگری را تضییع ننماید، مجاز است تا هر گونه که می خواهد عمل کند.

نباید فراموش کرد که از لیبرالیسم ریشه ای قدرتمند در «عصر روشنگری» دارد، و برای درک عمق این ریشه، کافیست به نظرات جان لاک مراجعه کنیم، زمانی که به صراحت می گوید هر انسانی، از «حقوق طبیعی» برخوردار است، و حاکمیت حق ندارد حقوق انسانی او، همچون آزادی و حق مالکیت را نقض کند، و این حقوق، در زمان شکل گیری «قراردادهای اجتماعی» برای اعضای جامعه تضمین شده است.

در اینجا لازم است که قردادهای اجتماعی و اهمیت آن در ایجاد مشروعیت در غرب، توضیح داده شود:

در غرب، حکومت مشروعیت خود را از مردم می گیرد. تا قبل از شکل گیری قرارداد اجتماعی، اعضای جامعه هیچ تعهدی در قبال یکدیگر ندارند، و ممکن است علیه یکدیگر هر گونه اقدامی کنند، ولی برای تشکیل یک حاکمیت مشروع، شهروندان گرد هم جمع می شوند، و توافق می کنند که بخشی از حقوق خود را به یک حاکمیت مشترک واگذار نمایند، و به حکمرانی آن حاکمیت، گردن نهند. به دلیل اینکه همه اعضای جامعه، در شکل گیری این قرارداد اجتماعی نقش دارند، و این حاکمیت بر اساس توافق آنها قدرت را به دست آورده، در نتیجه این حاکمیت مشروعیت دارد.*

در سایه تضمین این حقوق برای شهروندان است که می بینیم سیاست‌های اجتماعی، اقتصادی و یا فرهنگی صحیح به اجرا گذاشته می‌شود، و در نتیجه جامعه به شیوه «بهینه‌ای» اداره می‌شود، و در نهایت، شاهد رفاه و امنیت و کرامت انسانی برای شهروندان در جوامعه غربی هستیم.

به صورت خلاصه می‌توان گفت که در نگاه نظریه پرداز/سیاستمدار غربی که به لیبرالیسم متمایل است، هر شهروند به خودی خود، و بدون اینکه نژاد، تحصیلات، موقعیت اجتماعی و یا پول او مهم باشد، دارای کرامت انسانی است و حاکمیت حق این را ندارد که حقوق انسانی او را نقض کند.

حال به نگرش فکری افرادی چون خامنه‌ای و یا دیگر سران رژیم نگاهی می‌اندازیم:

در نگاه خامنه‌ای به شهروندان، او ایرانیان را به شکل انسان های دارای کرامت انسانی نمی‌بیند، از نگاه او، جامعه ایرانی، جمعی متشکل از شهروندان نیست، بلکه او شهروندان ایرانی را به شکل یک «امت» می‌بینید.

در نگرش خامنه‌ای، اعضای امت اسلامی فاقد کرامت انسانی بوده، و هیچ یک از آزادی های فردی آنها را به رسمیت نمی‌شناسد. اعضای امت اسلامی، از آزادی اندیشه برخوردار نیستند، به عنوان نمونه اگر دین خود را عوض کنند، باید کشته شوند.

اعضای امت اسلامی، از حقوقی مانند آزادی بیان نیز بی‌بهره هستند، و مجازات سنگینی برای آن استفاده از این حق انسانی در نظر گرفته می‌شود.

اما مهم‌ترین تفاوت نگاه یک سیاستمدار غربی به جامعه با نگاه خامنه‌ای را در «مبحث مشروعیت» می‌توان ملاحظه نمود.

در نگاه خامنه‌ای و یا دیگر سران رژیم، اصولا مشروعیت ولایت فقیه و نظام جمهوری اسلامی برخواسته از «قرارداد اجتماعی» و یا همان «رضایت مردم» نیست، بلکه این مشروعیت از سوی خدا به آنها اعطا شده است. از این رو است که اصولا حاکمیت در قبال شهروندان هیچ تعهد و یا مسوولیتی ندارد.

به عنوان نمونه، مصباح یزدی می‌گوید که اعضای مجلس خبرگان، وظیفه انتخاب رهبر را ندارند، بلکه آنها تنها وظیفه یافتن رهبر را بر عهده دارند، چه آنکه قبلا رهبر توسط خدا(!) برگزیده شده است.

در نتیجه این نگرش است که اصولا رفاه شهروندان اهمیتی ندارد، و اصولا فقر اعضای امت اسلامی، توصیه و ترویج می‌شود. حاکمیت در قبال نابود کردن منابع و اموال ملت، وظیفه پاسخ‌گویی را احساس نمی‌کند، و مثلا اگر هزار میلیارد دلار از اموال مردم خرج ساخت بمب اتم شود، و بعد با نهایت ذلت مجبور به قبول توافق اتمی شوند، باز نیازی نیست به مردم پاسخ دهند.

سوال اساسی:

حال وقت آن است تا سوال اساسی را بپرسیم، براستی ما به دنبال کدامین راه هستیم؟ آیا قصد آنرا داریم که جامعه ای مبتنی بر آزادی، برابری و کرامت انسانی را بسازیم؟ یا اینکه تنها به دنبال جایگزین کردن خامنه‌ای یا احمدی‌نژاد، با رفسنجانی و یا حسن روحانی هستیم؟

فرض کنیم که الان خامنه‌ای با یک نفر دیگر از میان رژیم جایگزین شود، ایا فرقی حاصل می‌شود؟! پاسخ خیر است. هیچ یک از وابستگان و افرادی که در این رژیم حضور دارند، به دمکراسی و سکولاریسم و آزادی باور ندارند.

کدام یک از اصلاح‌طلبان را دیده‌اید که به آزادی و کرامت انسانی اعتقاد داشته باشند؟ کدام یک را دیده‌اید که معتقد باشند مشروعیت حاکمیت می باید برخواسته از رای و نظر مردم باشد؟!

یک کنشگر سیاسی، باید با نگاهی باز، و آگاهانه تصمیم بگیرد، یا می خواهد بازیچه دست افراد داخل رژیم باشد، و مثلا با طرفداری از رفسنجانی به رهبر شدن او کمک کند، و در نهایت هم هیچ سودی نصیب جامعه نکند، و یا اینکه قصد آنرا دارد که این رژیم را از بین و بن بر کند، و چارچوبی نوین و انسانی بنا نماید.

ـــ

پی نوشت: نگارنده به خوبی آگاه است که برای ایجاد یک حاکمیت مشروع، نیاز است تا شهروندانی آگاه و پرسشگر در آن جامعه حضور داشته باشند. این مساله، و اینکه تا چه حد بنیان لازم برای ایجاد دمکراسی در ایران وجود دارد، موضوع مقاله بعدی نگارنده است.

*لازم به یادآوری است که این تعریفی ساده از قرارداد اجتماعی است، و اصولا قرارداد اجتماعی به مرور زمان، تعاریف متفاوتی گرفته است. از زمانی که هابز قرارداد اجتماعی را تعریف کرد، و گستره عظیمی از اختیارات به حاکمیت واگذار نمود، تا جان لاک که این گستره را محدود کرد، و یا زمانی که جان رائلز، با ارایه تعریفی «انسانی دوستانه تر» اقدام نمود.

«شورای نگهبان» نافیِ هرگونه «انتخاباتِ آزاد» در ایران است

این مقاله اول در تحلیل روز منتشر گردیده است.

در این مقاله تلاش خواهم کرد تا بدونِ پیش‌داوری، از طریقِ بررسیِ فلسفه‌ی وجود، ساختار، و کارکردِ نهادِ «شورای نگهبان» که از ارکانِ قانونِ اساسیِ جمهوری اسلامی است، نشان بدهم که صِرفِ وجودِ چنین نهادی نافیِ هرگونه «انتخاباتِ آزاد» در ایران است.

معرفی شورای نگهبان:
تدوین‌کنندگان قانون اساسی جمهوری اسلامی، با الهام گرفتن از قانون اساسی فرانسه، رکنی تحت عنوان «شورای نگهبان قانون اساسی» در قانون اساسی گنجاندند که دو وظیفه‌ی اساسی بر عهده‌اش گذاشته شد:

الف) تایید یا رد مصوبات مجلس
ب) نظارت بر انتخابات

اینک، از آنجایی که اعضای این شورا به وسیله مردم انتخاب نمی‌شوند، و مردم ایران هیچ نظارتی بر عملکرد آنها ندارند، شورای نگهبان به شکل یک «ابزار سرکوب» درآمده. در ادامه به این موضوع خواهم پرداخت. در حقیقت، ارگانی که در ابتدا قرار بود وظیفه‌ی نگهبانی از قانون اساسی – که خود محلِ اشکالِ فراوان است – را بر عهده داشته باشد، به ابزاری تبدیل شد که روزانه به نقضِ حقوق سیاسی و مدنی شهروندان ایران می‌پردازد.

تعریف شورای نگهبان در قانون اساسی:
قانون اساسی جمهوری اسلامی ساختارِ شورای نگهبان را به شکل زیر تعریف کرده است:

«اصل نود و یکم: به منظور پاسداری از احکام اسلام و قانون اساسی از نظر عدم مغایرتِ مصوباتِ مجلسِ شورای اسلامی با آنها، شورایی به نام شورای نگهبان با ترکیب زیر تشکیل می‌شود:
• شش نفر از فقهای عادل و آگاه به مقتضیات زمان و مسائل روز. انتخاب این عده با مقام رهبری است.
• شش نفر حقوقدان، در رشته‌‏های مختلف حقوقی، از میان حقوقدانان مسلمانی که به وسیله رئیس قوه قضاییه به مجلس شورای اسلامی معرف می‌شوند و با رای مجلس انتخاب می‌گردند.»

با توجه به ترکیب بالا می‌توان ادعا کرد که رهبر جمهوری اسلامی به صورت انحصاری بر این شورا کنترل دارد، زیرا:

الف) شش نفر فقیه توسط او انتخاب می‌شوند.
ب) شش نفر حقوقدان نیز می‌بایست توسط رئیس قوه قضاییه (که توسط رهبر انتخاب شده) نامزد این سمت بشوند.

وظایف شورای نگهبان بر اساس قانون اساسی:
تا اینجای کار به صورتِ مشخصْ یک رکن با نام «شورای نگهبان» ایجاد شده که مردم ایران در انتخابِ اعضای آن هیچ نقشی ندارند. حال باید دید چه وظایفی بر عهده این شورا گذاشته شده است:

یک – در اصل نود و هشتمِ قانون اساسی وظیفه‌ی «تفسیر قانون اساسی» بر عهده این شورا گذاشته شده:
«اصل نود و هشتم: تفسیر قانون اساسی به عهده شورای نگهبان است که با تصویبِ سه چهارمِ آنان انجام می‌شود.»

دو – اصل نود و نهم قانون اساسی وظیفه‌ی «برگزاری انتخابات» را به شورای نگهبان واگذار کرده، اما به صراحت وظیفه شورای نگهبان را «برگزاریِ انتخابات با مراجعه به آراء عمومی» ذکر می‌کند:
«اصل نود و نهم: شورای نگهبان نظارت بر انتخابات مجلس خبرگان رهبری، ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی و مراجعه به آراء عمومی و همه‏پرسی را بر عهده دارد.»

با بررسی این اصل مشاهده می‌شود که طبق قانون اساسی، شورای نگهبان موظف است تا بر انتخابات فقط «نظارت» کند؛ و در این راستا قانون اساسی بر عبارتِ «با مراجعه به آرای عمومی» تاکید می‌کند.

سوء استفاده شورای نگهبان از قانون اساسی:
با توجه به اصل نود و هشتم، شورای نگهبانْ قانونِ اساسی را طوری تعریف می‌کند که اختیارات خودش گسترش یافته و اجازه یابد تا نامزدهای «نامطلوب» را حذف کند.

در بیانیه‌ی شماره ۱۲۳۴ شورای نگهبان به مورخه ۱/۳/۱۳۷۰، این شورا قانون اساسی را به این شکل تفسیر می‌کند که حق دارد بر کاندیداها «نظارات استصوابی» داشته باشد، یعنی تعیین کند چه کسی حق دارد نامزد شود و چه کسی حق ندارد نامزد شود:

شماره ۱۲۳۴ تاريخ ۱/۳/۱۳۷۰
هيات‌ مركزی‌ نظارت‌ بر انتخابات
عطف‌ به‌ نامه‌ شماره‌ ۳۳/۳ مورخ‌ ۲۲/۲/۱۳۷۰:
موضوع‌ در جلسه‌ ۱/۳/۱۳۷۰ مطرح‌ و نظر شورا بدين‌ شرح‌ اعلام‌ می‌گردد:
«نظارت‌ مذكور در اصل‌ ۹۹ قانونِ‌ اساسی‌ استصوابی‌ است‌ و شامل‌ تمام‌ مراحل‌ اجرايي‌ انتخابات‌ از جمله‌ تاييد و رد صلاحيت‌ كانديداها مي‌شود.»
دبير شوراي‌ نگهبان
محمد محمدي‌ گيلاني

ترکیب اصول مختلف قانون اساسی:
وقتی این اصولِ مرتبط را کنار هم قرار می‌دهیم به تناقضِ عجیبی برمی‌خوریم:
الف) یک رکن به نام شورای نگهبان ایجاد می‌شود که مردم ایران در انتخاب اعضای آن هیچ نقشی ندارند؛

ب) قانون اساسی شورای نگهبان را مسئول برگزاری انتخابات می‌کند؛

ج) قانون اساسی به شورای نگهبان اجازه می‌دهد تا قانون اساسی را تفسیر کند؛

د) شورای نگهبان، با ارائه تفسیری که با روح حاکمیت ملت بر کشور مغایرت دارد، می‌گوید که نظارت بر اجرای انتخابات به این معناست که نامزدها را می‌توان فیلتر کرد؛

ر) اعضای شورای نگهبان اجازه می‌یابند کاندیداهای ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی، و مجلس خبرگان رهبری را فیلتر کنند؛ یعنی به صورت انحصاری تعیین می‌کنند چه کسانی باید در بازیِ «انتخابات» باشند و چه کسانی نباشند.

نتیجه‌گیری:
نتیجه‌ی چنین فرآیندی این می‌شود که رهبرْ اعضای شورای نگهبان را تعیین می‌کند؛ بعد اعضای شورای نگهبانْ اعضای مجلس خبرگان را تعیین می‌کنند؛ و در نهایت اعضای مجلسِ خبرگانی که شورای نگهبانِ دست‌سازِ رهبر تعیین کرده بر کارِ رهبر نظارت می‌کنند! این «حلقه معیوب» باعث شده تا فرآیندِ «انتخابات» در ایران، اعم از انتخاباتِ ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی، یا مجلس خبرگان با معیارهای جهانیِ «انتخاباتِ آزاد» فاصله بسیاری داشته و بدین ترتیب فاقدِ اعتبار و مشروعیت و نتیجه‌ی مطلوب باشد.

———

این جستارْ یکی از مقالاتِ مجموعه‌ی است به نامِ «نه بگوییم به انتصابات». باقیِ مقالاتِ این مجموعه را اینجا بخوانید.

تفاوت ها و شباهت های حسن روحانی و احمدی نژاد را شرح دهید (دو نمره):

تفاوت ها و شباهت های حسن روحانی و احمدی نژاد را شرح دهید (دو نمره): 
_________
شباهت ها: 
1- مدرک دکتری هر دو، زیر سوال است! 
2- هر دو با وعده دروغ بر سر کار آمده اند!
3- در مورد پرونده اتمی، هر دو دستورات رهبر را انجام می دهند! 
4- اطرافین هر دو، دارای فساد مالی عجیب و غریب هستند. 
5- هر دو به نابودی کشور اسراییل باور دارند
6- هر دو خواستار ترور سلمان رشدی هستند و برای آزادی بیان ارزشی قایل نیستند!! 
7- رای و خواسته مردم ایران برای هر دو، پشیزی ارزش ندارد!! هر دو از انتخابات به عنوان ابزار خیمه شب بازی بهره می برند!
_____________
تفاوت ها: 
1- حسن روحانی به خمینی نزدیک تر بوده و عنوان امام را به او داده است. 
تفاوت دیگری مشاهده نمی شود (!!!) دی

کار نماینده، دفاع از حقوق بنیادین شما است...!

جدای از اینکه این ویدیو برای شوخی و خنده انتشار یافته، اما این ویدیو یک نکته مهم هم دارد که اصل ماجرای انتخابات در ایران است. 
___________
انتخابات در ایران و رای آوردن بر این بنا شده که یک نامزد، می آید و به مردم عادی (مثل اقای این ویدیو)، قول و وعده هایی می دهد که نفع شخصی و کوتاه مدت را در پی دارد. مثلا اینکه فلان پرونده و مجوز ساخت خانه را اگر نماینده بشوم، به تو خواهم داد.
------------
اما این تنفکر در میان برخی از شهروندان ایران وجود ندارد که آقا جان، وظیفه نماینده این کارها نیست. کار نماینده، دفاع از حقوق بنیادین شما است، کارش جلوگیری از نقض آزادی بیان، آزادی اندیشه، ازادی اجتماعات است، کارش این است که جلوی فساد وزرا و مدیران دولتی را بگیرد، کارش این است که از اتخاذ سیاسیت درست در امور خارجه اطمینان حاصل نماید. کارش این است که چون چماق، روی سر مدیران دولتی باشد و آنها بدانند اگر دست از پا خطا کنند، نماینده مردم آنها را آویزان خواهند کرد..، 
________
این اقا نمی داند که آن نامزد انتخابات، باعث می شود زندگی او و خانواده و نسل بعد تباه شود، و بعد به او قول رسیدگی به فلان پرونده را می دهد! حال تازه آن هم رسیدگی نمی کند...
---------
این آقا نمی داند که در یک نظام درست، نماینده مجلس وظیفه اش این است که از مدیریت شایسته بر کشور اطمینان حاصل نماید، و در سایه وجود یک مدیریت شایسته، دیگر نیازی نیست یک شهروند، برای رسیدگی به فلان پرونده، دست به دامان نماینده مجلس شود، بلکه حقوق شهروندی او طبق قانون حفظ شده است...!

جدای از اینکه این ویدیو برای شوخی و خنده انتشار یافته، اما این ویدیو یک نکته مهم هم دارد که اصل ماجرای انتخابات در ایران...
Posted by ‎صفحه وبلاگ گمنامیان در فیسبوک‎ on Sunday, 6 December 2015

نفرت و نبود مدارا، آدمی را کور می کند، و او را از انسانیتش دور می سازد/ خردگرایی از نفرت فرسنگ ها فاصله دارد

نفرت و  نبود مدارا، آدمی را کور می کند، و او را از انسانیتش دور می سازد:

-----------

آنچه باعث می شود گروهی اسلحه به دست بگیرند و در یک مکان پر از آدم، شلیک کنند، آن هم در حالی که نمی دانند این گلوله به که برخورد خواهد کرد، نفرت است. 

-----

آنچه باعث می شود آن شخص اسلحه به دست، به خودش این اجازه را بدهد که چنین کند، نبود مدارا است..، شوخی یا نقد یک کارتونیست  با پیامبرش، باعث می شود که او به خود چنین اجازه ای را بدهد.

-----

این نفرت و نبود مدارا، سم است. سرطان است، باید چشمها را باز کرد و از آن دوری جست. 

----------------------

در فضای مجازی، برخی ها را می بینم که سعی می کنند فجایع رخ داده در پاریس را به نام همه مسلمانان تمام کنند...، این بی انصافی است. 

---------

این آغازگر راه پر خطری است، این آغازگر همان نفرت است. 

شما حق دارید از اسلام انتقاد کنید و هر گونه که میخواهید آنرا به چالش بکشید. اما حق ندارید مسلمانان را، به صورت چشم بسته، و صرفا به دلیل مسلمان بودن، متهم کنید. 

--------

آن عضو داعش، چشم بسته شلیک می کند و برایش مهم نیست که چه کسی قربانی می شود، اما یک فرد خردگرا باید رفتارش متفاوت باشد. باید چشمانش را باز کند، و نفرت را به صورت چشم بسته به طرف دیگران «پرتاب» نکند. 

یادمان باشد، هر انسانی حق دارد که عقیده خاص خود را داشته باشد، و تا زمانی که آزادی و منافع دیگر اعضای جامعه را به خطر نیانداخته، باید مصون از اتهام باشد. 


----
یادمان باشد، گسترش دادن نفرت خواسته امثال داعش و رژیم جمهوری اسلامی است، آنها در سایه نفرت است که خوب دوام می آورند، برایشان مهم نیست این نفرت از طرف جامعه متمدن باشد، یا از طرف طرفداران خودشان، آنچه برای آنها مهم است، گسترش نفرت است. 

در سایه نفرت و ایجاد بحران، آنها دوام می آورند..، 
با گسترش نفرت، به این روند خطرناک کمک نکنیم. 

------------
آنچه که می تواند داعش را نابود سازد، ارزش هایی بنا شده بر سه اصل «برابری، برادری و آزادی» است، همان چیزی که جامعه فرانسه را شکل داده است، یادمان باشد، نفرت با این سه اصل در تناقض است. 
---

I’m Muslim, But I’m Not…
Posted by BuzzFeed Video on Wednesday, 16 September 2015

آقای خامنه ای، کلاهت را بالاتر بگذار! این که موشک روسی نیست، انشالله گربه است...!

نکته اول/ سخنان پوتین (به نقل از رسانه های حکومتی ایران): آمریکا قادر است در سیاره مریخ آب مشاهده کند، اما نمیتواند مقرهای داعش را ببیند!

نکته دوم/ چهار موشک کروز روسیه به دلیل بروز اختلال در عملکردشان به جای سوریه در خاک ایران فرود آمده‌اند!!

نکته سوم/ آقای پوتین، باز دمت گرم که کشور را فقط اشتباه گرفته اید، و به جای سوریه، به ایران موشک زده اید!!! اگر قاره را اشتباه گرفته بودید که الان جنگ جهانی راه انداخته بودید!!

نکته چهارم/ اگر چند سرباز انگلیسی نزدیک مرز ایران باشند (تازه مرز را هم رد نکنند) مقامات رژیم آنها را گروگان می گیرند و آبرو ریزی بین المللی راه می اندازند، اما «برادر پوتین» با آن چشم های چپش (!) اجازه دارد تا به خاک ایران موشک بیاندازد! و مقامات رژیم هم می گویند انشاالله گربه است!!

نکته پنجم/ آقای خامنه ای، به پادشاهان قاجار از بی غیرتی «سور» زده است...!! 

وای به روزی که آرشیو های وزارت اطلاعات بیرون بیاید... چه بسیاری که سیه روی شوند...!

این را همیشه گفته ام: 

وای به روزی که آرشیو های وزارت اطلاعات بیرون بیاید...

چه بسیاری که سیه روی شوند...! 

نوشته نیک آهنگ را بخوانید: 

آیا مافیای رسانه‌ای خارج از کشور واقعیت دارد؟ | Khodnevis

نوشته امروز اینجانب را در تحلیل روز بخوانید: 

یاشار پارسا / دموکراسی نوشداروی مصیبت‌های وارده به جامعه ایران است؛ و بی‌تردید دموکراسی شاهراهِ دستیابی به آزادی، امنیتِ پایدار، برابری، عدالت، رفاه، و کرامت انسانی است. فاصله‌ی فلاکتِ کنونی با آسایش و سربلندی به اندازه‌ی فاصله‌ی استبداد تا دموکراسی است. پیوند به نوشته

این قاضی صلواتی است، یا «مادر صلواتی»...؟!

این قاضی صلواتی است، یا «مادر صلواتی»...؟! _______________ در اخبار آمده است که قاضی صلواتی، یکی از کنشگران سیاسی را به...

Posted by Yashar Parsa on Tuesday, 15 September 2015

این فقط تصویری از هزاران فاجعه ای است که هر روز به وقوع می پیوندد..

براستی، اگر قربانیان کوره آدم سوزی هیتلر ما را ببیند، نخواهند پرسید که شصت و هفت سال بعد از اعلامیه جهانی حقوق بشر، شما در کجای کار هستید؟! شرم بر ما روا نخواهند داشت؟ نخواهند پرسید چند دهه بعد از پایان جنگ سرد، چگونه است که کودکی در حال فرار، در دریا غرق می شود؟!

انسان ها را چه شده؟

از یک طرف آدمی ملعبه دیکتاتورهای بد طینتی چون خامنه ای و بشار اسد و داعش است، و از طرف دیگر، در کشورهای دمکراتیک، شهروندان ملعبه دمکراسی شده اند، و عقل و گوش خود را به مافیاهای رسانه ای سپرده اند.

نگویید که ما مسوول نیستیم، ما مسوولیم.

الف) اگر در کشورهای دیکتاتوری زندگی می کنید، مسوولیت شما سرنگون کردن این حکومت ها است. آهای شهروند ایرانی که به هزاران سال تمدن کشورت می نازی، یادت باشد که رژیم حاکم بر این کشور، هر چند که نماینده تو نیست، اما از امکانات کشور تو برای حمایت از بشار اسد استفاده می کند...؛ مسوولیت سرنگون کردن این حکومت با تو است، و اگر در این راه، اقدام لازم را انجام ندهی، در مقابل این کودک سهیمی...

ب) اگر در یک کشور دمکراتیک زندگی می کنید، موظف هستید با «مشارکت پر رنگ سیاسی» اجازه ندهید سیاستمداران بی شرف، چشمشان را بر روی این فاجعه ها ببندند.

ما مسوولیم...

دستور آشپزی: چگونه «سوپاپ اطمینان» بپزیم؟! / مواد لازم: یک حزب فرمایشی، دستبند، چند راس اصلاح طلب...!

مواد لازم:

          چند راس اصلاح طلب (لطفا چک کنید که حتما معتقد به ولایت فقیه باشند!)

          تعداد دست بند، و یک عدد بازداشتگاه،

          چند سایت خبری وابسته به اصلاح طلبان،

          تعدادی دوربین و عکاس متخصص گرفتن تصاویر مظلوم نمایی،

          یک عدد مهدی هاشمی رفسنجانی،

         

پخت این غذا زمانی خوب کاربرد دارد که رژیم دیکتاتوری در معرض خطر است، و ممکن است با بحران های اجتماعی و اقتصادی روبرو شده، و سرنگون شود. خصوصا زمانی که رژیم جفتک چهارگوش مفصل (در سطح بین الملی) انداخته و با تحریم روبرو است، پخت سوپاپ توصیه می شود.

مرحله اول:

برای تولید سوپاپ، ابتدا چند راس اصلاح طلب را یافته، و آنها را خوب بررسی می کنید. بهترین کار این است که از فساد مالی آنها اطمینان حاصل نمایید، تا اگر زمانی خواستند جفتک بیاندازند، گوش آنها را بتوانید بکشید. باید از اینکه این افراد به ولایت مطلقه فقیه اعتقاد دارند، اطمینان حاصل نمایید

مرحله دوم:

به این اصلاح طلبان، مجوز ثبت یک حزب را می دهید. لطفا در این مرحله دقت لازم را به خرج دهید. قبل از اینکه مجوز تاسیس حزب را برای این چند راس اصلاح طلب صادر کنید، لطفا اطمینان حاصل نمایید که تمامی فعالان سیاسی آزادی خواه، یا ترور شده باشند، یا در گوشه زندان باشند، یا از ایران فرار کرده باشند!

مرحله سوم:

بعد از صدرو مجوز، از روزنامه کیهان می خواهید تا علیه این حزب مطلب بنویسد. از طرف دیگر، توپخانه اصلاح طلبان را به کار می اندازید، در این مرحله از مهدی هاشمی می توانید به خوبی استفاده کنید. با توجه به اینکه او الان در گوشه زندان است، رسانه های اصلاح طلب به راحتی از او بت خواهند ساخت.

مرحله چهارم:

در این مرحله، شما به شکل نمایشی، دبیرکل حزب را دستگیر می کنید!

شما قبلا تمامی رسانه ها را خفه کرده اید، و کسی نمی تواند از این حزب انتقاد کند، لذا باید تلاش کنید که افراد ناآگاه، عکس دبیرکل این حزب را در ماه ببیند!

با دستگیر شدن دبیرکل حزب، مردم به راحتی گول می خورند و فکر می کنند لابد این آدم خوبی بوده است. از توپخانه اصلاح طلبان بهره بگیرید، و تلاش کنید از او آزادی خواه بسازید!

مواظب باشید کسی این سوال را مطرح نکند که موقع قتل عام چند هزار زندانی سیاسی در سال شصت و هفت، این آقای دبیرکل گوساله حزب کدام قبری بوده است!! یا یک وقتی یک نفر دیگر بپرسد که آیا این دبیرکل، به ولایت فقیه اعتقاد دارد یا خیر؟! طرح چنین سوالاتی، باعث مسمومیت شدید غذایی می گردد!

مرحله پنجم:

این حزب را در دبه ترشی انداخته و برای روز مبادا نگه داری می کنید.

اگر کشور شلوغ شد و رژیم در آستانه فروپاشی بود، شما این حزب را از دبه خارج نموده و به عنوان اپوزسیون و مخالفین خود جا خواهید زد.

شما فکرتان راحت است که دبیرکل این حزب و دیگر گوساله های اعضای حزب، هیچوقت جفتک چهارگوش نخواهند انداخت، چون شما  از فساد مالی آنها پرونده قطوری دارید، و از همه مهمتر، آنها به ولایت فقیه و حفظ نظام، اعتقاد کامل دارند...! 

پی نوشت: 

آهای ملتی که عکس این دبیرکل گوساله را در ماه می بینید، یادتان باشد که این هم بخشی از همین رژیم سفاک و جنایتکار است. 

لینک بالاترین

ویدیو / نزدیک ترین انسان به من، فضانوردانی بودند که ایستگاه فضایی حضور داشتند!

نزدیک ترین انسان به من، فضانوردانی بودند که ایستگاه فضایی حضور داشتند!
_______________
دور شدن از همه چیز و همه کس، احساس اینکه خودت تنها کسی هستی که وجود دارد، سکوت کامل، ترس، هیجان و...، برای رسیدن به این احساس های عجیب، آن هم به صورت تواما، می بایست آدمی ریسک کند، و مثلا برای فتح یک قله برود.
---------
ترن هوایی نمونه خوبی است، آدمی را پای مرگ می برد. همه از خود می پرسند چرا باید چنین چیزی را سوار شوم؟! جواب ساده است، وقتی پایت را بر روی زمین می گذاری و در هوا معلق نیستی، احساس خیلی خوبی داری!
---------
این بانوی زیباروی، دور دنیا را قایقی فسقلی، به تنهایی چرخیده است...اما آن احساس خوب بعد از چالش، تنها دستاورد او بوده است؟ خیر!
این سفر باعث شده نگاه او به دنیا عوض شود، و به شکل عمیقی به اقتصاد نگاه کند. این ویدیو را ببینید و لذت ببرید

نزدیک ترین انسان به من، فضانوردانی بودند که ایستگاه فضایی حضور داشتند! _______________ دور شدن از همه چیز و همه کس، احسا...

Posted by Yashar Parsa on Sunday, 30 August 2015

انتخابات فرمایشی رژیم در زیر تیغ فیلتر و نظارت استصوابی / ویدیو با حضور تعدادی گوسپند در نقش مقامات رژیم...!

انتخابات فرمایشی با فیلتر نظارت استصوابی در نظام مقدس جمهوری اسلامی...! در حقیقت، این گوسپندان همان چند هزار نفری هستند که در این رژیم حضور دارند( چه اصلاح طلب و چه طرفدار خامنه ای!)، و در حقیقت، جای اصلاح طلب ها و طرفداران خامنه ای در مجلس و کابینه عوض می شود...، اما گوسپندان عوض نمی شوند...!

بس خرفاااان ..
Posted by AjyaL Radio Network-ARN on Saturday, 7 March 2015