تقریبا قطعی شده که نیروهایی که برای سرنگون کردن اردوغان اقدام کرده اند، نیروهای سکولار ارتش ترکیه بوده اند. (به فرض درست بودن این ادعا این را می نویسم):
__________ ای کاش که این ارتشیان با شرف، موفق شده بودند. اما نکته اینجاست: این دلاوران، تلاش خود را کرده اند، آنها برای دفاع از سکولاریسم و مردم سالاری در ترکیه پا به میدان گذاشتند. به صورت مشخص امکان این را داشتند که به خشونت متوسل شوند، هواپیماهای جنگی در ساعات اول کودتا، در اختیار آنها بود، و کافی بود محل سکونت اردوغان و نخست وزیر را هدف قرار دهند. اما چنین نکردند.
تاریخ نام آنان را به بزرگی یاد خواهد کرد.
و مردم ترکیه، همان مردمی که یا در خانه نشستند و ترجیح دادند هیچ کاری نکنند، و یا آن دسته از مردمی که به فرمان اردوغان به خیابان آمدند، همچون مردم ایران، تاوان سختی را پس خواهند داد.
روزگار سختی پیش روی مردم ترکیه است....،
بعد از چند سال، با طعم دیکتاتوری اسلامی آشنا می شوند، و در می یابند که حکومت اسلامی، طمع بدی دارد، طعم آن، طعم ...است.
هیچ کسی قهرمان به دنیا نمی آید، یک قهرمان، تنها در بزنگاه حادثه، خود را قهرمان می یابد...، زمانی که او حاضر می شود برای آینده کشور و مردمش، خود را به خطر اندازد...،
--
این سربازان، قهرمانانی بودند که نگران بودند بر کشورشان بلایی بیاید که بر سر ایران آمد...،
--
آنها قد علم کردند...، ...
--
اینگونه است که یک قهرمان شکل می گیرد....
--
شاید اکنون زیر ضربه شلاق اسلام گرایان باشند...، ولی تاریخ از آنها به بزرگی یاد خواهد کرد...