چهارشنبه، دی ۲۵، ۱۳۸۷

لویدز بانک جریمه می دهد ، باز سیصد میلیون دلار از جیب مردم ایران پر زد و رفت

در اخبار آمده بود که لویدز بانک انگلیس با دادستانی آمریکا توافق کرده اند که لویدز بانک سیصد و پنجاه میلیون دلار جریمه بابت همکاری با دولت ایران در انتقال غیر قانونی پول بپردازد.+

همیشه زرنگ ترین و باهوش ترین تاجر ها بعد از اینکه مقدار زیادی پول کسب کردند به کاربانک داری روی می آورند. به نظر شما آیا لویدز بانک با سابقه ای نزدیک به سیصد سال جایی می خوابد که زیرش آب برود ؟

در مورد رابطه لویدز بانک با جمهوری اسلامی داستان های زیادی نقل می شود. همانطور که می دانیم لویدز بانک جزو معدود بانک هایی بود که در زمان جنگ هست ساله با ایران کار می کرد و با سیستم بانکی ایران تبادلات مالی داشت به همان خاطر و با سود سرسام آور حاصله، سهامش در همان تاریخ رشد زیادی کرد.

آیا باز مزه همان پول های مفت زیر دندان مدیران لویدز بانک بوده که به همکاری با جمهوری اسلامی روی آورده اند ؟

مطمین باشید مدیران انگلیسی لویدز بانک اینقدر پدر سوخته هستند که این جریمه را از جیب مبارک نخواهند داد. این پول من و شمای ایرانی است که بابت خسارت پرداخت می شود. لابد مردم ایران بسیار ثروتمند هستند و مردم آمریکا بسیار فقیر! پرزیدنت کارتر در کتاب خاطراتش در مورد توافق نامه الجزایر نوشته است که من دلم به حال مردم فقیر ایران می سوخت که دولتش اینگونه سرمایه های ملی آنها را باد می دهد ، آنهم به خاطر حمایت از یک کار احمقانه ای چون حمله به سفارت یک کشور دیگر ! یعنی آتش زدن ثروت مردم ایران طوری فجیع بوده است که رییس جمهور دولت متخاصم با ما ، دلش به حال ما سوخته است !!

تمامی بانک های بزرگ دنیا در خیابان وال استریت نیویورک شعبه دارند و تمامی مبادلات مالی بزرگ دنیا در آن خیابان انجام می شود । به عبارت دیگر تمامی رد و بدل شدن های پول در آنجا صورت می گیرد। دولت آمریکا بعد از روی کار آمدن احمدی نژاد در ایران و تحریم سازمان ملل به تمامی بانک های بین المللی اخطار داد که در صورتی که با ایران کار کنند و مبادله مالی با ایران داشته باشند ، باید که شعبه خود را در نیویورک تعطیل کنند. نداشتن شعبه در نیویورک برای بانک های بزرگ دنیا یعنی فلج شدن چرا که بدون شعبه در آنجا نمی توانند فعالیت بین المللی انجام دهند.

به همین سادگی با یک دستور ساده دولت آمریکا سیستم بانکی ما فلج شد. اول کمی توضیح بدهم که چرا ما نیاز داریم با سیستم بانکی جهانی کار کنیم. شاید در زمان های قدیم به بانک نیاز نبود ولی در حال حاضر برای تمامی معاملات بزرگ ما نیاز داریم که سیستم اعتبار اسنادی –ال/سی- استفاده کنیم. یعنی نمی توان مثلا برای خرید یکصد هزار تن آهن مورد نیاز کشور مبلغ پنجاه میلیون دلار پول را با کامیون(!) برای فروشنده فرستاد.

یا ال/سی چیست ؟ Letter of Credit

تصور کنید که آقای الف خریدار و آقای ب فروشنده است. آقای الف صد تومان پول و آقای ب نیز یک کیلو سیب دارد. آقای الف می خواهد سیب بخرد اما چون فاصله بین این دو زیاد است و از طرفی هیچ کدام به طرف دیگر اعتماد ندارد نمی توانند این معامله را انجام دهند. یعنی آقای خریدار می ترسد اول پول را بدهد ولی آقای فروشنده کالا را تحویل ندهد و همینطور بالعکس فروشنده نیز می ترسد که کالا را بفرستد ولی خریدار پولش را نپردازد. چاره چیست ؟ اگر خریدار و فروشنده هر کدام در یک بانک حساب داشته باشند و بانک خریدار و فروشنده نیز همدیگر را بشناسند می توان این مشکل را حل کرد. روش حل این است که خریدار به بانک برود و پولش را پیش بانک خودش گرو بگذارد و در عوض یک نامه خطاب به بانک فروشنده دریافت خواهد کرد مبنی بر اینکه:( بانک خریدار تعهد می کند در صورتی که فروشنده کالا را با مشخصات پیوست تحویل دهد ، بانک خریدار پول را برای بانک فروشنده حواله خواهد کرد تا به فوشنده پول تحویل داده شود।) حال با توجه به اینکه هر دو بانک به هم اعتماد دارند ، بانک فروشنده به شخص فروشنده تعهد خواد کرد که در صورتی که کالا را بفرستد ظرف مدت معینی پولش را دریافت خواهد کرد. این یک تعریف ساده ال / سی است. حال باید بدانیم تقریبا تمامی مبادلات و تصفیه حساب های ال / سی در دنیا در نیویورک و در خیابان وال استریت انجام می شود. در صورتی که بانکی نتواند در آنجا حساب داشته باشد و یا نتواند با بانکی که آنجا شعبه دارد، قرارداد کارگزاری و نمایندگی ببندد ، دیگر نمی تواند در عرصه جهانی برای معامله مشتری هایش ال /سی دریافت کند و یا ال/ سی صادر کند

بعد از تحریم سازمان ملل که آقای احمدی نژاد آن را ورق پاره خواند هزینه صادرات و واردات به ایران بیش از پانزده درصد افزایش یافت. یعنی ما هر چیزی را باید پانزده درصد گرانتر می خریدیم و یا هر چیزی را پانزده درصد ارزانتر صادر می کردیم . چرا که بانک های عادی حاضر نبودند با ایران و بانک های ایرانی کار کنند و دولت ایران ناچار شد برای صادرات و واردات به بانک های دست چندم روی آورد که هزینه بسیار زیادی را بابت کار با ایران طلب می کردند.

در هر صورت مطمین باشید لویدز بانک به عنوان یک بانک بزرگ بین المللی بی گدار به آب نمی زند و موقعیتش را به خطر نمی اندازد. حتما در این مورد تضمین های لازم را از دولت ایران دریافت کرده که اگر زمانی با مشکل مواجه شد ، دولت ایران خسارت لویدز بانک را جبران کند . لذا این پول نیز از جیب بنده و شمای ایرانی پر کشید و رفت!!

در فرصتی مناسب به صورت تفضیلی به رابطه کمپانی های بزرگ بین المللی و سو استفاده هایی که آنها از مردم ایران کرده اند خواهم پرداخت