تفاوت روشنفکر دینی با روشنفکر واقعی: روشنفکر واقعی کارش یافتن عیب است، اما روشنفکر دینی کارش ماله کشی بر عیب ها است...!

ساخت عبارات متناقض در جامعه ایرانی از آنجا آغاز شد که بخش مذهبی جامعه، توان مقابله با مفاهیم نوین را نداشت، لذا هدفش را بر به گند کشیدن آن مفاهیم، بنا نهاد...!

مثلا بخش مذهبی، می دید که استقرار دمکراسی و واگذاری حاکمیت به خود مردم (یعنی جمهوریت) در دراز مدت به حذف دین خواهند انجامید، لذا دینداران، با ساخت عبارتی مضحک به نام «جمهوری اسلامی»، تلاش کردند مفهوم جمهوریت را اخته کنند. آ

آخر چطور می شود دینی به نام اسلام را، که در کتاب آسمانیش به صراحت می گوید «اکثرهم لایعقلون»، یعنی اکثر مردم نادان هستند، را با جمهوریت، به صورت یکجا گرد هم آورد؟!

عبارت مضحک «روشنفکر دینی» نیز از آن دست است. چرا که روشنفکر کارش یافتن عیب ها است و آدم روشنفکر، بدون هیچ ترسی، به همه چیز شک می کند، همه چیز را مورد انتقاد قرار می دهد.

اما روشنفکر دینی، فردی است که قبل از فکر کردن، قبل از اینکه از مغز خود بهره گیرد، قبول می کند یک موجودی در آسمان به نام خدا وجود دارد، یک نفر به نام محمد هم فرستاده اوست و دستورات او باید در جامعه اجرا شود!

روشنفکر دینی در حقیقت، به دنبال یافتن عیب و بر ملا کردن عیب ها نیست، بلکه تنها هدفش این است که عیب دین را بپوشاند و بر آن ماله بکشد.

به عنوان مثال، دیده اید که روشنفکران دینی، از نقد دین بر می آشوبند و هر گونه انتقاد از دین را به شدیدترین وجهی محکوم می کنند، از طرفی نیز تلاش می کنند با توسل به روش های غیر اخلاقی، چون شانتاژ و دروغ، عیب های دین را بپوشانند...!

در حقیقت روشنفکر دینی، یک عبارت متناقض است، یک آفرینش مبتذل توسل دیندارانی است که توان مبارزه و مقابله با روشنفکران را ندارند، لذا با ساخت روشنفکر دینی، می خواهند عبارت روشنفکر را مبتذل کنند...!

قبلا نیز نگاشته بودم:

اصولا روشنفکر دینی وجود خارجی ندارد، چه آنکه اصولا این عبارت، جمع نقیضین است و روشنگری و آزادی اندیشی با دینداری جور در نمی آید./روشنفکر معنای مشخصی دارد، روشنفکر کسی است که از تفکر و تعقل نمی ترسد، حتی اگر نظرش با نظر قشر عامی جامعه در تعارض باشد، و اینچنین رفتاری در تناقض است با دینداری./دین اسلام چیزی که است که صدها سال است که خود را تیرگی و تاریکی نگه داشته است و جوهره این دین، بر اساس نیاندیشیدن و نپرسیدن است/روشنفکر دینی به شکلی مضحک در پی توجیه دین است، و صد البته که توجیه با روشنگری و روشنفکری زمین تا آسمان تفاوت دارد، چه آنکه روشنفکری بی هیچ قید و بندی در پی اندیشیدن بی قید و بند صحیح است

امام نقی: 

«به خدا قسم که اگر هیتلر، چهار تا «روشنفکر نازی» از جنبش روشنفکران دینی دور و بر خودش می داشت، الان در میدان مرکزی از هر شهر اروپا، یک مجسمه هیتلر بود و بر قبر فرزندان هیتلر، ضریح های طلا ساخته شده بود...!!»