این بهترین مثال از پیوند ایرانیان است: امروز، سالگرد کشته شدن ندا آقا
سلطان است، قهرمانی که رای نداد، اما وقتی دید رژیم به رای هموطنان او اینچنین بی
احترامی می کند، برای طلب دمکراسی و آزادی، به خیابان آمد، بدون شک تا زمانی که
خون ندا می جوشد، ایرانیان، برای رسیدن به دمکراسی در ایران تلاش خواهند
کرد و متحد خواهند بود.
بدون شک، خون نداها و دیگر جوانان
آزادی خواهی که برای رسیدن به دمکراسی، جان خود را به خطر انداختند، پیوند دهنده
همه مبارزان سیاسی خارج و داخل کشور است.
اجازه
بدهید، در اینجا به یاد شما بیاورم که در بیست و پنج خرداد چهار سال قبل، سه و نیم
میلیون ایرانی، در خیابان های تهران تظاهرات کردند و به تقلب اعتراض کرده اند!
مردمی که علی رغم خشونت رژیم وحشی خامنه ای، جان خود را به خطر می اندازند و
اینچنین به رژیم اعتراض می کنند، معنای دمکراسی را می فهمند، و با خامنه ای نیز،
مخالف هستند.
چند واقعیت
وجود دارد: یک- برخی از هموطنان در انتخابات شرکت کرده
اند، این یک واقعیت است. / دو- بسیاری از هموطنان دیگر، خواستار تحریم
انتخابات بوده اند و آنرا غیر مشروع می دانسته اند.
این اختلاف
سلیقه، تنها در روش مبارزه است، یعنی برخی از هموطنان داخل کشور، بر این باور بوده
اند که باید با شرکت در انتخابات، به خامنه ای، «نه» گفت و نامزدی را که از او
بیشترین فاصله را دارد، انتخاب کرد.
هر چند که
معتقدم بارها به این روش، به خامنه ای نه گفته ایم، و این روش جواب نداده است، اما
انتخاب نوع مبارزه با رژیم، حق تک تک شهروندان است.
این یک
واقعیت غیر قابل انکار است، بین من که انتخابات را تحریم کرده ام، با آن هموطنی که
به روحانی رای داده است، هیچ اختلاف ساختاری و بنیادینی نیست. به یاد داشته باشید
که:
هر دوی ما، می دانیم
که لیاقت ایرانیان، بیشتر از این رژیم آخوندی است.
هر دوی ما، رژیم
را مسئول کشتن خواهران و برادران، و آوارگی میلیونها هموطن خود می دانیم،
هر دوی ما، این
انتخابات را غیر قانونی و غیر مشروع می دانیم،
هر دوی ما، می
فهمیم که نامزدهای واقعی مردم، توسط شورای نگهبان، فیلتر و حذف شده اند.
هر دوی ما،خواستار دمکراسی برای ایران هستیم،
و شاید مهمترین اشتراک ما، تنفر هر دوی
ما، از خامنه ای و رژیم خشن و بی رحم او باشد...!
پی نوشت:
یک- هموطن عزیزم که رای داده ای، آرزوی من، دیدار تو در ایران است...!
آرزوی من رقص و شادی مشترک ما در زیر برج میدان آزادی است...!
دو-آرزوی من این است که من و تو، نام بزرگترین بزرگراه های تهران
را عوض کنیم، نام تروریست ها را برداریم و نام ندا و سهراب و ... بر آنها
بگذاریم.
سه-هم میهن عزیزم که رای داده ای، اگر بسیاری از ایرانیان خارج از
کشور، خواستار تحریم انتخابات شده بودند، به این دلیل بوده که غم تو و کشورشان را
دارند، به یاد داشته باش که آنها می توانند در همان غربت، زندگی کنند و همه چیز را
فراموش کنند.
چون سالگرد از دست دادن ندا است، صحنه پر کشیدن این دختر آزاده را اینجا می گذارم.
این نظر توسط نویسنده حذف شده است.
پاسخحذفترانه پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲
پاسخحذفآقا (خامنهای) و حسن جغجغه (حسن روحانی)
آقا خودش خوب می دونه
که ما اونو از رودخونه
درش آوردیم
بیرون آوردیم
آوردیمش توی خونه
حالا پاشو حالی بکن
برقص و خوشحالی بکن
مانند ما شو بیشین و پاشو
حالا که کبکت می خونه
اگه نرقصی می شینم عقده دل واز می کنم
نیگا تو چشمات می کنم شکوه رو آغاز می کنم
میگم حسن جغجغه رو نون بده و چایی بده
میگم حالا در بیاره کفشتو دمپایی بده