صلح و آرامش، حقی ذاتی برای انسان ها است، حقی است مانند نفس کشیدن، مانند دوست داشتن و دوست داشته شدن، مانند غذا خوردن.
کسی نباید از داشتن این حق محروم شود، اما دریغ که در سال دو هزار و یازده، هنوز در بسیاری از نقاط کره خاکی ، صلحی بر قرار نیست و کسی تفنگ بر دوش گرفته و قدم علم کرده که جان انسان دیگری را بگیرد.
فردا روز صلح است، داشتن چنین روزی را مدیون تلاش های چندین ساله و شبانه روزی جرمی گیلی هستیم.
در پی تلاش های او، سازمان ملل قطع نامه ای را تصویب کرد که روز بیست و یکم سپتامبر هر سال، روز صلح نامیده شود و از تمام جنگجویان و خشونت طلبان خواسته شده است که این روز را به رسمیت بشناسند و حرمت آنرا نگه دارند.
از دو سال گذشته، حتی خشونت طلبانی چون طالبان در افغانستان نیز به این روز پایبند مانده اند و در این روز، میلیونها کودک از نعمت واکسن برخوردار می شوند، چون امدادرسانان سازمان ملل مجال آن را می یابند که برای واکسینه کردن کودکان اقدام کنند.
شرم آور است که برای حق ذاتی انسان ها، نیازمند روزی به خصوص باشیم، اما همین روز نیز غنیمت است و می تواند شروعی خوب برای آینده باشد.
این روز را گرامی می داریم و امید که همه برادران و خواهران ما در سرتاسر دنیا نیز از این حق بهره مند شوند.
دیدن این ویدیو را نیز به شما توصیه می کنم،
در این ویدیو، زینت ثعلبی از قول یکی از آورگان می گوید که صلح جایی است که ناخن انگشت پای من شروع به رشد کند...، چون آن زن بیچاره در اثر جنگ همیشه مجبور به خانه بدوشی بوده است و ناخن پایش همیشه آسیب می دیده است.
این ویدیو را به یاد دلارا دارابی ترجمه کرده بودم.
زینب می گوید: دو سمت از جنگ است ، سمتی که هدفش فقط پیروزی در جنگ است و سمتی که هدفش پیروزی زندگی است. مردان در گروه اول و زنان در گروه دوم قرار دارند !
او در این ویدیوی زیبا، آز تجربیات خودش در جنگ می گوید، برایمان تعریف می کند که بو و رنگ جنگ در همه جای دنیا یکی است.
نوشته پیشین:
لینک این مطلب در بالاترین ---------آزادگی
آقای گمنامیان من با موزیلا 6.0.2 و IDM 6.0.7 نمیتونم فایل های ویدئوی رو تماشا و دانلود کنم شما می تونید راهنماییم کنید؟
پاسخحذفعزیز جان، متاسفانه نمی شود دانلود کنید،
پاسخحذفاشکال از سایت تد است که جلوی آنرا گرفته است.
قول داده اند آنرا رفع کنند، اما هنوز نشده است.