چرا برای رعایت اخلاقیات در جامعه ، نیازی به خدا و دین نیست؟ / چگونه اسلام دستور به سر بریدن می دهد و مدعی اخلاق نیز هست؟!

یکی از مهمترین محسناتی که  خداپرستان برای اعتقاد به وجود خدا عنوان می کنند، این است که با وجود خدا، انسان ها به رعایت اخلاقیات و نظم در جامعه می پردازند.

در اینجا می با ذکر چند نکته می خواهم نشان دهم که اصولا ادیان هیچ نقش مثبتی در پایه ریزی و استحکام اخلاقیات در جامعه ندارند:

-         فرض کنیم که شما یک خداپرست هستنید و در کسری از ثانیه ، متوجه می شوید که خدایی وجود ندارد، واکنش شما چه خواند بود ؟! آیا اسلحه برداشته و به بانک سر خیابان می روید، چند نفر را می کشید و پول های بانک را به سرقت می برید؟ یا اینکه به سراغ زن همسایه می روید وبه او تجاوز می کنید؟! 

-          طبیعی است که شما نیز به مانند اکثریت جامعه ، به زندگی عادی خود و رعایت اصولی بسیار ساده چون احترام به حقوق دیگران ادامه خواهید داد.  

-         حال تصور کنیم شخصی چنین نیست وبه محض اینکه دریابد خدایی نیست، اسلحه به دست می گیرد و به خیابان می رود و هم از بانک سرقت می کند، هم چند نفر را می کشد و هم به چند زن بی دفاع تجاوز می کند و  استدلال او نیز چنین است که چون خدایی نیست، چنین کارهایی هیچ اشکالی ندارد. 

-         به چنین شخصی باید گفت که تو در گذشته اگر چنین کارهایی انجام نمی داده ای، صرفا برای این بوده که از خدای خودت پاداش بگیری ، و هیچ اعتقادی به اخلاقیات نداشته ای ، شخصیت تو ، شخصیت فردی جنایتکار است. 

-         بی شک چنین فردی ، حتی در زمان اعتقاد به خدا نیز دست به جنایات متعدد می زده است و نکته ای که به ذهن خطور می کند، این است که چنین فردی ، با چنین ذهن پلیدی، در صورتی که از ترس خدا دست به جنایت هم نزند، آیا شایسته بهشت رفتن را پیدا خواهد کرد ؟! 

-         نکته مهم دیگر این است که تعاریفی که ادیان از اخلاقیات ارایه می کنند، تعاریفی احمقانه است، مثلا در دین اسلام، خوردن الکل که یک امر شخصی است، ممنوع است، اما کتک زدن زنان ، آزاد است (طبق آیه 34 سوره نسا). 

-         اصولا طبق دستوران ادیان، دست زدن به بسیاری از جنایت ها، آزاد است و به آن نیز توصیه شده است. مثلا سنگسار کردن ، گردن زدن یا قطع دست  و یا کشتن مخالفین، اعمالی است که هر کودک شش ماهه ای (!) به غیر اخلاقی بودن آنها شهادت می دهد. براستی چگونه است که دینی دستور به سنگسار کردن بدهد و باز مدعی اخلاق باشد؟

-         توصیه می کنم این ویدیو جذاب و دیدنی ، از سام هریس را ببینید، او معتقد است که باید تعریف اخلاقیات را نیز به دانش سپرد. او می گوید مگر ما مثلا برای نظرات فیزیک طالبان، ارزشی قایل هستیم که حالا بخواهیم برای نظرات این افراد در زمینه اخلاقیات ، ارزشی قایل شویم؟

ویدیو با زیرنویس فارسی:  سام هریس در کنفرانس تد: چه کسی باید ارزش های اخلاقی را تببین کند؟ یک دانشمند یا یک روحانی؟ 

-         این تصویر، به خوبی گویای تفاوت رعایت اخلاقیات توسط خداباوران و آتیست ها است، در موسسه ملی علوم آمریکا، نود و سه درصد اعضا خداناباور هستند، در حالی که آتیست های تنها بیست درصد جامعه را تشکیل می دهند. اما نکته بامزه اینجاست که تنها0.20  درصد زندانیان ، آتیست هستند و در حالی که باید این رقم ، بیست درصد باشد.

به دیگر عبارت، شانس زندان رفتن یک آتیست در مقایسه با افراد عادی جامعه ، یک صدم است ، اما شانس اینکه آن آتیست در مرکز ملی علوم باشد، پنج برابر افراد جامعه است.

در عمل این تصویر نشان می دهد که اعتقاد وجود به خدا و ادیان، باعث آسیب اخلاقیات می شود !

لینک این مطلب در بالاترین----------آزادگی 


پی نوشـت: 

فراموش نفرمایید، وقتی کسی حاضر به انجام جنایت است و فقط به دلیل ترس از عذاب نمی کند، دیگر به صورت ساختاری به هیچ اخلاقیاتی پایبند نیست و معمولا ادیان نیز راهی را برای دور زدن همان قید و بند خود ، پیدا می کنند. 

مثلا شما این فتوای مرجع تقلید را ببیند که چگونه اخلاقیات را دور می زند. 

براستی چه تفاوتی بین او و یک کلاه بردار هست که با کلک می خواهد پول دیگران را صاحب شود ؟!

بسیار متاسفم که می بینم نظر برخی این است که  اگر چماق دین بالای سر مردم مثلا ایران نباشد و انها از آخرت و عذاب خدا و چوب داغ فلان ، نترسند، قابلیت دست یازیدن به هر چنایتی را دارند و حاضرند هر جنایتی بکنند. در دیدگاه  آنها  ، عموم مردم با فرهنگ پایین و جنایتکار هستند و تنها به دلیل چماق دین، دست به جنایت نمی زنند. 

از نظر من بر عکس این موضوع است، مردم ایران شعور لازمه را دارند و تنها به دلیل پایبندی به اسلام است که خیلی از جنایات رخ می دهد.