نابودی اقتصاد ایران در سی و پنج سال گذشته، یکی از مهمترین عوامل برای خیزش مردمی و سرنگوی رژیم است.

تشبیه مساله اتمی و پرونده اتمی به یکدیگر توسط خامنه ای، نشان می دهد که نگرش این رژیم درباره مسایلی چون مساله حقوق بشر چیست.

رادیو فردا گزارش داده است:  

رهبر جمهوری اسلامی روز چهارشنبه در یک سخنرانی تاکید کرد که مسئله غرب و آمریکا با ایران به برنامه هسته‌ای ایران محدود نمی‌شود و به گفته او غیر از مسئله هسته‌ای «سریال‌های دیگری نظیر حقوق بشر» نیز در انتظار جمهوری اسلامی است.

تمامی شهروندان ایرانی می دانند که رژیم به نقض گسترده حقوق بشر در همه ابعادش دست می یازد، در نتیجه در این تنش، انتقادات غرب کاملا موجه و وارد است. 

حال باید پرسید، ایا انتقادات غربی ها به برنامه اتمی رژیم نیز به همین شکل صحیح است؟!

ده سال پیش، سال 2005، زمانی که هنوز برنامه اتمی به چنین معضلی تبدیل نشده بود، در جایی نوشته بودم که: «رژیم هیچگاه حاضر به کنار آمدن درباره برنامه اتمیش نمی شود، او خوب می داند که اگر درباره برنامه اتمی توافق کند، آنگاه فاز بعدی درگیری با غرب، نقض گسترده حقوق بشر در ایران است. خامنه ای خوب می داند که در درگیری برای برنامه اتمی، ممکن است عده ای ابله در داخل کشور از او حمایت کنند، ولی درباره مسایل نقض حقوق بشر، هیچگاه کسی طرف او را نمی گیرد.»

پیش بینی من درست بود، ولی اکنون فضا عوض شده، خامنه ای می داند که حتی در قضیه برنامه اتمیش نیز کسی از او حمایت نمی کند...! 

اگر به ابعاد کلان ماجرا نگاه کنیم، می بینیم که خامنه ای در موضع ضعف قرار دارد، و رژیم با یک بن بست مواجه است. 

رژیم خوب می داند که چه برنامه اتمی را ادامه بدهد و چه ادامه ندهد، اقتصاد ایران آنچنان بر باد فنا رفته که دیگر  تحت این رژیم هرگز بهبود نخواهد یافت.

در سی و پنج سال گذشته، صدمات جبران ناپذیری به اقتصاد ایران وارد شد، خسارت هزار میلیارد دلاری از ادامه جنگ، غارت و تاراج منابع و ثروت های ملی توسط سران رژیم، و در طی ده سال اخیر نیز به دلیل تحریم های بین المللی (ناشی از برنامه احمقانه اتمی)، اقتصاد کشور ایران هزار میلیارد دلار دیگر ضرر دیده است.

تنها در صورت تغییر این رژیم و روی کار آمدن نظام بازار آزاد است که می توان اقتصاد ایران را از نو ساخت.

حتی اگر تحریم ها نیز برداشته شود، بنیان های اقتصاد ایران نابود شده است و نبود تحریم ها، دیگر نمی تواند باعث تغییر قابل توجهی در اقتصاد کشور شود. رشد اقتصادی در سایه مدیریت صحیح و امنیت اقتصادی قابل تحقق است. دستیابی به این دو عامل مهم، در سایه رژیم جمهوری اسلامی غیر ممکن است. 

اصولا در سایه رژیمی که با بمب گذاری مخالفان خود را در دیگر کشورها ترور می کند، دست یابی به امنیت اقتصادی غیر ممکن است، و از طرف دیگر، جماعتی دزد و نادان که در راس مدیریتی این رژیم قرار دارند، هیچگاه اجازه رشد اقتصادی را نخواهند داد. 

در حقیقت،  فشار اقتصادی بر مردم ایران، به شکل یک عامل مهم برای خیزش وارد عمل خواهد گشت، و باعث سرنگونی این رژیم خواهد شد.

صد البته که آگهی نسل جوان با مفاهیمی چون حقوق بشر و دمکراسی نیز در این میانه، به عنوان عامل مهمی، نقش بازی خواهد کرد...، در سال 2015 نمی توان با قوانین بدوی و غیر انسانی بر نسلی که با اینترنت آشنا است، حکمرانی کرد..!