کریدور شمال-جنوب، نانی که سفره مردم ایران دزدیده می شود..!

این نوشته بنده در خودنویس منتشر گردیده است: 

کشورهای سرشار از منابع طبیعی زیاد هستند، به عنوان مثال، کشور کوچک امارات متحده عربی، که از نظر سرانه ثروت، کشور بسیار ثرومتندی محسوب می شود، با قریب چهار میلیون نفر جمعیت (تقریبا یک دو هزارم جمعیت کره زمین)،  بیش از شش درصد از ذخایر نفتی شناخته شده دنیا را در خود جای داده است.

منابع اکثر این کشورها، محدود به یک یا دو مورد خاص است. مثلا کشور مصر، به دلیل کانال سوئز، درآمد قابل توجهی دارد.  اما حکایت کشور ایران، چیز دیگری است. کشور ایران از بسیاری جهات، ثروتمند محسوب می شود، به عنوان مثال:

·        نفت (چهارمین دارنده نفت دنیا، با بیش از یکصد و پنجاه میلیارد بشکه نفت شناسایی شده).

·        گاز (دومین دارنده گاز دنیا، با بیش از چهل و نه هزار میلیارد متر مکعب گاز).

·        پانزدهمین دارنده معادن معدنی دنیا،

·        سنگ آهن (هشتمین  تولید کننده سنگ آهنگ دنیا با بیش از سی و سه میلیون تن تولید سالیانه)

·        مس ( نهمین دارنده مس دنیا با بیش از سی و دو میلیون تن ذخیره شناخته شده معدنی)

در مجموع، کشور ایران هفت برابر متوسط جهانی از معادن زیر زمینی برخوردار است (تنها از حیث منابع معدنی). یعنی هر ایرانی، به صورت پیش فرض، زمان به دنیا آمدن، هفت برابر ثروتمند تر از بقیه انسان های کره زمین است!

کشور ایران با توجه به طبیعیت زیبا و منحصر به فرد، و آثار باستانی بسیار، توان تبدیل شدن به یکی از مهمترین قطب های گردشگری دنیا را دارد.

ایران در چهارراه جهان قرار گرفته است و از جایگاه وِیژه ای برخوردار است.

خطوط هوایی دنیا، برای سفر از شرق به غرب، می بایست از کریدور هوایی ایران استفاده نمایند، و چنانچه یک فرودگاه خوب با امکانات به روز در ایران باشد، درآمد هنگفتی را برای کشور به همراه خواهد داشت، و ایران را تبدیل به «هاب» هوایی شرق و غرب خواهد کرد. برای اینکه یک دیدگاه کلی داشته باشید، کافیست به یادآورید که فرودگاه هیترو، سالیانه قریب ده میلیارد دلار به اقتصاد بریتانیا کمک می کند(منبع). 

کریدور شمال-جنوب:

مورد دیگری که موضوع این مقاله است، قرار گرفتن ایران در قلب خاورمیانه، و دسترسی آسان به کشورهای آسیانه میانه است. ایران تنها کشوری است که یک مرز آن به اقیانوس دسترسی دارد، و مرز دیگرش به کشورهای آسیانه میانه وصل می شود، بماند که این مسیر، کوتاه ترین مسیر نیز هست.

با استفاده از این مکان خاص است که ایران می تواند مسیر اصلی حمل کالا از اسیا به اروپا باشد، آگاهان اقتصادی، این مسیر را سی درصت ارزانتر، و چهل درصد (از نظر فاصله و زمان حمل) کوتاه تر می دانند.

در حقیقت، کالا از شرق دنیا می تواند به بندر چابهار در ایران (که به اقیانوس دسترسی دارد)، منتقل خواهد گشت، و از آنجا به وسیله قطار می بایست به آسیای میانه یا روسیه منتقل شود. برای نیل به این هدف، نیاز است که چند اقدام صورت گیرد:

·        امنیت اقتصادی باشد!

·        ایران با دنیا سر جنگ نداشته باشد! هم اکنون اکثر بیمه های دنیا، از ارایه خدمات بیمه به کالاهایی که از ایران رد می شود، سر باز می زنند!!

·        در صنعت ریلی ایران سرمایه گذاری شود، و چابهار به شمال ایران متصل شود.

·        بندر چابهار به شکل یک بندر بین المللی ساخته و مورد بهره برداری قرار گیرد.

ناگفته نماند که می بایست مقداری  سرمایه گذاری نیز در بهبود صنایع ریلی کشورهای آسیای میانه صورت پذیرد.

برای درک اهمیت کریدور شمال-جنوب، کافیست به یادآوریم که تجارت بین آسیا و اروپا بیش از پنج هزار و نهصد میلیارد دلار بوده است، و بخش حمل و نقل این تجارت، بالغ بر پانصد میلیارد دلار برآورد می شود.  و مشخص است که کشور ایران چه بازار عظیمی را از دست می دهد!

لازم به یادآوری است که دنیای آزاد، با وجود رژیمی که تهدید به بستن تنگه هرمز می کند، نمی توانند اعتماد کنند، و هیچگاه تجارت غرب و شرق را وابسته به چنین رژیمی نخواهند کرد.

براستی، کمک به گروه تروریستی حزب الله، چقدر ضرر دارد؟!

حال به یادآورید که ایران سالیانه بیش از یک میلیارد دلار به حزب الله لبنان کمک میکند، و این رقم در سی سال گذشته، بالغ بر ده ها میلیارد دلار شده است!

سوال اینجاست، آیا این ضرر، محدود به همین پولی است که از بودجه کشور ما به جیب تروریست های حزب الله رفته است؟!

پاسخ منفی است، این ضرر ابعاد بسیار گسترده تری را دارد.

یک نمونه آن، این است که ایران شانس بهره برداری از جایگاه ویژه جغرافیایی خود را از دست داده است، و نمی تواند از کریدور شمال-جنوب بهره ببرد، وحتی اگر در صنایع بندری و ریلی ایران نیز سرمایه گذاری شده بود، کشورهای آزاد دنیا، هیچگاه حاضر نمی شدند به ایران به عنوان مسیری امن اعتماد کنند، چه آنکه این رژیم به جای تن در دادن به قواعد و قوانین بین المللی، به زور و ترور متوسل می شود، و مثلا از گروه تروریستی حزب الله حمایت می کند و بودجه آنها را تامین می کند!

براستی، اگر این رقم هنگفتی که به جیب حزب الله لبنان رفته است،  در همین صنعت حمل و نقل، توسعه بنادر و حمل و نقل ریلی ایران سرمایه گذاری شده بود، ما الان چه درآمد هنگفتی می داشتیم؟! (در تصویر زیر، خط قرمز مسیر عبور کالا از ایران به آسیای میانه و روسیه را نشان می دهد، ولی هم اکنون از مسیر آبی رنگ استفاده می شود!)

ویدیو با زیرنویس فارسی: چرا زنان موفق، کله ای صاف دارند؟!