چگونه این رژیم موفق شده که حتی رابطه عاشقانه زن و مرد را نیز به یک فاجعه تبدیل کند؟!

تخصص رژیم جمهوری اسلامی به ابتذال کشاندن همه چیز است، از رابطه عاشقانه زن و مرد گرفته تا منابع آبی کشور...

امروز یک ساعتی وقت آزاد پیدا کردم و اخبار را کمی جستجو کردم، دو خبر توجه مرا جلب کرد، نخست اینکه هفت میلیون نفر از شهروندان ایرانی به آب لوله کشی دسترسی ندارند و از تانکر (!) آب می گیرند..، و سپس گزارشی مبنی بر سخت‌تر شدن امکان ثبت «طلاق توافقی» در ایران.

درباره دسترسی به آب لوله کشی که چیزی نمی نویسم، چون بی نیاز از توضیح است که چگونه مدیریت ناشایست و غلط رژیم، باعث این بحران شده است.

اما در مورد طلاق و رابطه زن و مرد، دوست دارم چند خطی بنویسم:

یک- تخصص این رژیم به گند کشیدن همه چیز است، این رژیم مثل توله سگی است که هنوز یاد نگرفته داخل خانه نباید ادرار کند، و خلاصه به همه چیز گند می زند..! از منابع آب کشور گرفته تا اعتبار و شان ایرانیان در سرتاسر دنیا، از خرابکاری در سوریه و لبنان گرفته تا جنگ داخلی در یمن! از نابودی آثار باستانی کشورمان گرفته تا نابودی جنگل ها!

دو- رابطه زن و مرد، رابطه ای زیبا و مبنی بر دوست داشتن است، حال این رژیم چطور موفق می شود که چنین رابطه زیبایی را به قهقرا بکشد، خود هنری است قابل توجه!

سه- برابر نداستن زنان  و تنزیل رابطه زناشویی به رابطه جنسی، باعث شکل گیری این فاجعه شده است. بر طبق نگاه سران رژیم، رابطه ازدواج چند ویژگی دارد: الف) زن شهروند درجه دو است، و در مقابل مرد جایگاه بسیار پایینی دارد. ب) زن در قبال مهریه، اندام جنسی خود را به مرد واگذار می کند. ج) در زندگی مشترک، اصولا زن از حقوق برابر برخوردار نیست، و حق اظهار نظر ندارد!

چهار- اینگونه است که رابطه انسانی و زیبای زن و شوهر، تبدیل به یک معامله زشت و کریه می شود، و جایگاه زن به عنوان یکی از طرفین رابطه، به جایگاه یک فروشنده تنزیل پیدا میکند، فروشنده ای که پس از دریافت پول و مهریه، دیگر اجازه سخن گفتن ندارد.

پنج- زنان ایرانی به علت اینکه از نظر قانونی هیچ حق و حقوقی ندارند، و در جایگاه بسیار نازلی واقع شده اند، ناچار هستند از مهریه به عنوان یک اهرم فشار استفاده کنند، و با مطالبه مهریه بالا، و بعد به اجرا گذاردن آن، تلاش می کنند تا برای خود جایگاهی را ایجاد کنند.

شش- در زندگی زناشویی، همیشه اختلاف وجود داشته و دارد، ولی وقتی یکی از طرفین به صورت پیش فرض در موقعیت بسیار ضعیفی قرار می گیرد، و طرف مقابل، همه امکانات و حقوق را در اختیار دارد، و هر جور که بخواهد می تواند به زن زور بگوید، طبیعی است که این بی عدالتی، در دراز مدت خود باعث پایه گذاری و شکل گیری بحران، عدم اعتماد و در نهایت طلاق می شود.

پر بیراه نیست اگر گفته شود حقوق نابرابر بین  زن و مرد، یکی از مهمترین عوامل طلاق است.  

اگر مانند کشورهای پیشرفته، زن و مرد مساوی قلمداد می شدند و بعد از ازدواج در همه چیز شریک باشند، و سخنی از مهریه و خرید و فروش بدن در میان نباشد، آنگاه شاهد بسیاری از اختلافات زن و شوهرها نخواهیم بود.

پی نوشت یک: این خلاصه ای کوتاه از مقاله ای طولانی است، که به بررسی رابطه زن و مرد در ایران پس از انقلاب پرداخته ام. قرار است در جای دیگری منتشر شود،  و طبیعی است که بعد از انتشار، آنرا در همین جا بازنشر خواهم کرد.  

پی نوشت دو: این تصویر، نشان می دهد که رابطه زن و مرد تا چه حد به ابتذال کشیده شده است، و اصولا نگاه بخشی از جامعه مردان، به زنان تا چه حد غیر انسانی و زننده است. از باز نشر آن متاسفم، ولی نمی توان چشم فروبست و خود را به ندیدن زد.