جنایت رژیم در همه ابعادش / آیا هزینه دو هزار میلیارد تومان برای نابود سازی محیط زیست و محل زندگی مردم یک جنایت نیست؟!
درباره مافیای سد سازی در ایران بسیار گفته شده است، شاید مهمترین کسانی که بی پروا به این موضوع پرداخته باشند، یکی دانشمند فرهیخته و سرشناس ، دکتر کوثر (پدر نیک آهنگ خودمان !) باشد و دیگری محمد درویش.
شاید برای دیدن اینکه بدانیم پروژه های ساخت سد ، چه فاجعه ای را برای این کشور فلک زده به همراه داشته است، باید این سخنان معاون وزیر را بدقت بخوانیم:
در 20 اسفند 1385، رییس وقت سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور چنین گفت:
«هزينه‌ي عمليات آبخيزداري و آبخوانداري براي ذخيره‌ي يك متر مكعب آب، به طور متوسط يك دهم هزينه‌ي تمام شده از طريق احداث سدهاي بزرگ است. بنابراين، خردمندانه‌تر و اقتصادي‌تر اين است كه دولت به جاي حمايت از بخش سدسازي، از عمليات تنظيمي آبخيزداري و آبخوانداري حمايت كند.» معاون وقت وزیر جهاد کشاورزی در دولت نهم این را هم اضافه کرد که «اغلب سدهاي كنوني ما، عملاً به تشتك‌هاي تبخير تبديل شده‌اند و فقط آب و پول كشور را به هدر مي‌دهند؛ چرا كه نه تمهيدات مديريتي لازم در اراضي بالادست را ديده‌اند و نه شبكه‌هاي پايين‌دست راه‌اندازي شده است.»
درباره مافیای سد سازی ، بسیار نوشته شده است، مافیایی که وابسته عمده به سپاه دارد ، ولی چرا این مافیا، اینگونه به اجرای پروژه های سد سازی علاقه دارند ؟!
دلیل ساده است، چه آنکه شرکت های بزرگ ساختمانی که توانایی ساخت سد های بزرگ را داشته باشند، در ایران بسیار محدود هستند و این شرکت های بزرگ یا مانند سپاسد متعلق به سپاه هستند یا اینکه برای گرفته پروژه های سد سازی ، رقم های نجومی به این مافیا رشوه می دهند.
البته ناگفته نماند که یکی دیگر از دلایل علاقه سران رژیم به ساخت سد، این است که آنها فکر می کنند با تامین آب ، می توانند در تولید محصولات کشاورزی چون گندم ، خودکفا شوند. خواندن این نوشته شاید بد نباشد:
اخیرا سد گتوند ، با هزینه ای بالغ بر دو میلیارد دلار ( دو هزار میلیارد تومان) ساخته و با حضور احمدی نژاد ، افتتاح شده است، اما این سد ، یک مشکل اساسی از ابتدا داشته که بیش از بقیه سد ها ، داد متخصصین را درآورده است.
با ساخت این سد دریاچه ای به طول نود کیلومتر (!) ، پشت سد ایجاد خواهد شد، جدای از اینکه این مساحت عظیم ، باعث می شود اکوسیستم منطقه عوض شود، مشکل دیگری نیز وجود دارد.
مشکل این است که بالغ در میانه دریاچه ، یک معدن (بخوانید کوه نمک) وجود دارد و بعد از آبگیری این دریاچه، این کوه زیر آب خواهد رفت و آب دریاچه را شور خواهد کرد، در نتیجه آب رود کارون که در پشت سد جمع شده است، نه تنها بدون استفاده خواهد شد، بلکه مضر نیز خواهد بود و اگر برای کشاورزی استفاده شود ، باعث خشک شدن گیاه خواهد شد.
به دیگر عبارت، نه تنها کشاورزی را گسترش نمی دهد ، بلکه به خشک شدن زمین های زیر دست خواهد انجامید.
بامزگی ماجرا اینجاست که همه (حتی مشاور دانمارکی طرح) به این امر اشاره کرده و گفته بودند که آب دریاچه سد شور خواهد بود. چرا که این کوه نمکی بیش از دویست میلیون تن (!) نمک انحلال پذیر در خود جای داده است.
مدیران احمق رژیم به شیوه مدیریت الله اکبر، تلاش کرده اند با ایجاد دیوار رسی دور کوه مذکور ، جلوی رسیدن آب به آن را بگیرند ، مخالفت مشاور طرح نیز موثر نبوده است و در نهایت بعد از آبگیری سد، دیوار حائل مذکور ، نشست کرده است.
سوال اینجاست که این مافیای سد سازی، برای اینکه بتوانند مثلا چند صد میلیارد تومان در کنار ساخت این پروژه رشوه بگیرند، چنین پروژه احمقانه را ساخته اند که ضرر زیست محیزی آن چند صد برابر مبلغ رشوه ی دریافتی آنان است.
قبلا هم نوشته بودم :
این کوه نمکی ، در وسط دریاچه سد قرار می گیرد !!
مطالب قبلی :
این نظر توسط یک سرپرست وبلاگ حذف شد.
پاسخحذفMarg bar khameneie JENAYAT kar va regime fasede eslamie nabe mohammadi.
پاسخحذفhttp://gooyavakhamosh.blogspot.com/
پاسخحذف:( دارن ذره دره ایران ر و نابود میکنن :(
پاسخحذف