شنبه، اردیبهشت ۱۱، ۱۳۹۵

فرد ستمدیده و مظلوم، بیش از همه قربانی می شود، ولی هیچ جا خبری از او نیست و در هیچ محاسبه ای نیز او را ذکر نمی کنند...!


چند وقت پیش، شخصی به شوخی به من گفت: امثال تو که در یک کشور پیشرفته زندگی می کنند، چه کار داری دانرد به این حکومت؟ خوب مردم داخل هم اگر ناراضی باشند، خودشان اقدامی می کنند...!
_________
هر چند این سخن نیمه-شوخی بود، اما همچنان نیازمند پاسخی است:


به دلیل وجود این حکومت مذهبی و جنایتکار، کشورمان دچار فقر و فلاکت و نا امنی است. شاید بخشی از مردم ایران با این حکومت بتوانند کنار بیایند، و زندگی معمولی داشته باشند. اما بخش عمده ای از مردم ایران نمی توانند. و درد آور این است که آن بخش عمده، بخش آسیب پذیر و ناتوان جامعه هستند، پول ندارند، تحصیلات عالیه ندارند، وکیل و پزشک و مهندس نیستند، و در رسانه ها و فضای مجازی نیز به چشم نمی خورند. اصولا دردآور این است که این بخش جامعه، اصلا هیچ جا دیده نمی شوند و گو اینکه در هیچ معادله ای قرار نیست محاسبه شوند...!

دغدغه من نوعی، آن بخش از جامعه است. وگرنه آن کسی که در خانه راحتش در تهران زندگی می کند، شاید از آلودگی هوا و نبود آزادی سیاسی و اجتماعی در عذاب باشد، ولی همچنان زندگی می کند...!


دغدغه من نوعی آن بخش عظیم جامعه است...!


این خبر را بخوانید، این یک نمونه از آن جامعه است: (به نقل از روزنامه قانون):
«مریم در اتاقی 9 متری در زیر زمین ساختمانی در جنوب تهران همراه فرزندانش زندگی می‌کند. «محمد» فرزند بزرگ و هشت‌ساله مریم، به اجبار پدر معتادش مدرسه نمی‌رود. پای او به شدت ورم کرده و عفونتی شدید دارد. حسن در چهار سالی که به دنیا آمده است، هیچ واکسنی نزده و زمینه ابتلا به هر بیماری‌ای را دارد. پدر گفته رضا را فروخته؛ آن هم به قیمت «150 هزار تومان»! تا شاید پول چند وعده اعتیادش را درآورد.»
--------------


پی نوشت:
یادمان باشد، این حکومت جنایتکار، فقط عامل بدبختی مردم ایران نیست، خاورمیانه را به آشوب و تباهی کشانیده است...! صلح و امنیت ملی ما در دراز مدت دچار بحران شده، تا اینجای کار، سه نسل از مردم ایران با بحران روبرو شده اند و زندگیشان به باد رفته است، دیگر بس است...، باید کاری کرد....



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نکاتی که هنگام استفاده از بخش کامنتها بهتر است به آن دقت فرمایید:
**١_ بنا به اعتقاد راسخ و بی چون و چرای من به آزادی بیان ، کامنت های شما مستقیما منتشر می شود. ** ٢_لطفا هنگام گذاشتن کامنت، یک اسم برای خودتان در نظر بگیرید تا دیگران و نویسنده وبلاگ راحتر بتوانند به شما پاسخ دهند. ** ٣_تمام کامنت ها را بدقت می خوانم و تنها در جایی که واقعا لازم باشد ، در بحث ها دخالت می کنم، چون من تریبون خودم را داشته ام و حرفم را زده ام ، باید اجازه دهم بقیه حرفشان را بزنند. ** ٤_تنها کامنت های ترولرها و کامنت هایی که شامل لینک های غیر معتبر ، مانند سایت های آلوده به بد افزار هستند،برای امنیت خواننده های وبلاگ ، حذف می شوند. ** ٥_در سمت چپ جعبه ای که در آن نظر خود را می نویسید، شما عبارت (اشتراک ایمیل) را می بینید، درصورتی که ایمیل خود را در آنجا وارد کنید، کامنت های جدید را با ایمیل، دریافت خواهید نمود. ** ٦_شما حتی در فحش دادن به نویسنده وبلاگ هم آزاد هستید! حتی به بهانه توهین به خودم نیز کامنتی را حذف نمی کنم، من جانم را می دهم که تو حرفت را بزنی، اما خواهش میکنم به جای فحش دادن، به موضوع نوشته بپردازید.